نیکی عسل باباومامان

نیکی دخترم! وقتی که تو آمدی زمین دیگر زمین نبود.گویا آسمان به زمین فرود آمده بود و زمین پرشده بود از فرشتگانی که تورا بدرقه میکردند.آن روزها وقت راه رفتن در اطرافت دقت میکردم تا بال فرشتگان نگهبانت به زیر پاهایم نرود.آن روزهای خوب که تلخ و شیرینهای زندگیم به هم آمیخته بود و من سرگشته از حضور وصف ناشدنی تو, دنیا را با بالهای نامرئی عشقی که تو در من زنده کرده بودی پشت سر گذاشتم و از کنار تمام لحظه های سختی که بی تو بر من گذشته بود گذشتم و به چشمه جوشان عشقی رسیدم که تا بی نهایت در قلب من برای تو خواهد جوشید. ...

دلم بي ترجمان چشم تو معنا نمي گردد بدون گردش چشمت شبم فردا نمي گردد به آيينه نظر كردم نديدم جز تورا در آن توئي در من كه او هرگز تك و تنها نمي گردد ...

دخترم همیشه خوشبخت باش ، همان کسی باش که می خواهی ، اگر دیگران آن را دوست ندارند، بگذار نداشته باشند. یادت باشد “ خوشبختی یک انتخاب است ” زندگی، راضی نگه داشتن همه نیست . . ...

روز هجران و شب فرقت یار آخر شد        زدم‌این فال وگذشت اختروکارآخرشد آن همه نازوتنعم که خزان می‌فرمود        عاقبت در قدم باغ بهار آخر شد شکرایزدکه به اقبال کله گوشه گل        نخوت باد دی و شوکت خارآخر شد صبح امید که شدمعتکف پرده غیب        گوبرون آی که کار شب تارآخرشد بعدازاین نوربه‌آفاق دهم‌ازدل‌خویش        که به خورشیدرسیدیم وغبارآخرشد آن پریشانی شبهای درازوغم دل        همه در سایه گیسوی نگارآخر شد باورم نیست...